Waarom jezelf openstellen voor culturen zo belangrijk is

Waarom jezelf openstellen voor culturen zo belangrijk is

Op een onsmakelijke manier werk ik met stokjes een noedelgerecht naar binnen. Ik vraag me nog steeds af hoe je überhaupt noedels met stokjes kan eten. Naast de kom noedels ligt overigens bestek. Ik bedenk me dat ik ook met een vork kan gaan eten. Ik schud hard nee in mijn hoofd. Ik pas mij aan, aan de Chinese manier van lekker onbezonnen een gerecht naar binnen werken. Misschien ben je zelf ook weleens in China geweest. Nou, ik kan je vertellen, daar vliegen de kippenbotjes je echt om de oren. Nu ben ik niet echt in een Chinees restaurant, eigenlijk een Oeigoers restaurant.

Oeigoers? Vraag je jezelf misschien af? Het is een bevolkingsgroep in China, net als de Tibetanen een etnische groep, met een van oorsprong Turkse cultuur. Het restaurant heet Urumqi, in het centrum van Rotterdam en vernoemd naar de hoofdstad van de provincie Xianjing in China. De meeste Oeigoeren leven liever in een onafhankelijke staat die dan Oost-Turkestan zou heten.

Ooit was ik in Oost-Turkestan. Ik ben er doorheen gefietst. Het deel van mijn 16.000 kilometer tellende fietsreis wat me nog het meeste is bijgebleven.

Man eating watermelon
Smart kid selling nuts at a street market in Kashgar
Watermelon seller in Kashgar old town

Reizen is een manier om jezelf te ontwikkelen, omdat je gedwongen wordt de culturele waarden los te laten die je gewend bent. Dat is wel de essentie van mijn motivatie om te willen reizen.

Maar wat zijn culturele waarden?

Het zijn de gewoontes en gedragsregels van mensen uit een bepaalde cultuur of samenleving. Je tijdens reizen aanpassen aan de waarden van een land dat je bezoekt is in mijn ogen heel waardevol. Ik ben van mening dat wanneer je je openstelt voor de culturele waarden van een land je ongelooflijk veel nieuwe inzichten krijgt in het leven. 

In mijn beleving houdt onze Westerse cultuur er een hoop materialistische en superieure culturele waarden op na. Veel mensen zijn geneigd om met deze waarden op zak te gaan reizen en zich daarbij totaal niet aan te passen aan een andere cultuur, er zelfs oordelen op nahouden van wat in een land wel of niet klopt. Los van bepaalde politieke kwesties vind ik dat zonde en probeer mij altijd zoveel ik kan aan te passen aan een andere cultuur. Dat doe ik ook maar al te graag als ik gast ben in een buitenlands restaurant in Nederland. En daarom slurp ik er nu op los met noedels die via mijn wenkbrauwen langs mijn oor, nog net niet in mijn neusgat, zo mijn mond inschieten.

Heerlijk, zo heb ik het thuis nooit geleerd.