Vorige week begon ik op mijn fiets aan een rondreis door heel Nederland. Ik had een weekje vrij genomen van mijn freelance werkzaamheden en ben met een volle tas met kampeerspullen vertrokken. Het doel was om Nederland in 8 dagen volledig binnenstebuiten te keren. Op mijn fiets ging ik vanaf mijn geboorteplaats Alblasserdam naar de Veluwe, door de Drentse Aa richting de noordelijke kust om vervolgens mijn weg terug te vinden over de Afsluitdijk.
Dit is mijn reis en de kruisjes zijn de plekken waar ik (in de natuur) overnacht heb. In deze blog het eerste deel van dit fietsavontuur…
De eerste dag is er voor mij altijd één om even te beseffen waar ik aan begin. Zojuist ben ik vertrokken en vraag ik me ook af waarom ik het in mijn hoofd heb gehaald om per fiets heel Nederland door te reizen!? Ging ik het wel redden? Ben ik wel voldoende getraind om dit te doen? Ga ik me eenzaam voelen alleen in mijn tent? Ik weet het niet, ik zie het allemaal wel…
In de avond ben ik in de Hoge Veluwe aangekomen. Mijn eerste nacht in het wild wordt een feit. De zon schijnt, de natuur is prachtig. Ik vraag me na 100 kilometer helemaal niet meer af waarom ik dit doe. Dit spreekt voor zich, dit is rust, geen drukte meer, gewoon helemaal één met de natuur.
Fietsen, fietsen en nog meer fietsen. Landschappen veranderen in heuvels, platte weilanden, veel koeien en drukke en minder drukke wegen. Na nog een dag ben ik aangekomen in Havezathe De Klencke in de provincie Drenthe. Een prachtig natuurreservaat waar ik verstopt tussen de bosjes mijn tent opzet.
Ik ben nog niet klaar en word opeens overrompeld door een wilde kudde nieuwsgierige stieren. Ik weet even niet waar ik het moet zoeken! Ik glip snel achter een boom. Vervolgens sta ik oog in oog met de kudde. Op het bordje bij de ingang stond: “houdt minimaal 25 meter afstand van de wilde dieren want ze kunnen onvoorspelbaar reageren”. Ook Lisa mijn vriendin die vanuit Rotterdam meedenkt aan een oplossing kan op Google niets vinden… Tsjaa, daar sta ik dan. Help! Hoe kom ik in vredesnaam weer bij me spullen?
Het zweet staat op mijn voorhoofd. Ik weet ze gelukkig af te leiden en de leider van de kudde volgt me richting het bos. Na een half uur kat en muis spel ren ik terug naar mijn spullen, pak mijn tent in en ga veilig buiten de hekken van het reservaat wildkamperen.
Vroeg in de morgen pak ik mijn spullen in en vervolg mijn reis door Drenthe. In Meppen vraag ik bij een pension of ik een bakje koffie mag komen drinken. De ruimte is eigenlijk alleen open voor logies. Simone, samen met Jaap de eigenaresse van Het Tramlokaal, ontvangt me hartelijk en 15 minuten later krijg ik een ontbijt waar ik in mijn diepste wildkampeernachten niet over durfde te dromen.
Na een leuk gesprek blijkt dat ze mij dit ontbijt gratis heeft aangeboden!? Whoo! Wat geweldig en wat een gastvrijheid. “Ik zal jullie zeker aanraden op mijn blog!”, roep ik nog blij als ik weer op mijn fiets stap. Ik word helemaal bewust van hoe vrijgevig mensen kunnen zijn. Dit voelt goed!
Kilometers later kom ik aan in de Drentse Aa. Dit is echt één van de mooiste gebieden van Nederland. Ik heb alleen de verkeerde afslag genomen en beland midden in het Balloërveld. Hier moet ik mijn fiets kilometers door het zand duwen.
Uiteindelijk kom ik aan in Groningen. Erwin wacht me al op voor een RAW SLEEP-OUT. Samen met Erwin en zijn vriend Patrick vertrek ik weer uit de stad richting de natuur. Ik moet er dan wel naar Groningen voor fietsen maar dan vind ik ook echte vrijbuiters!
We duiken ergens de bossen in ten zuiden van Groningen. We genieten van een heerlijke tomatensoep die warm gemaakt is op een knus kampvuurtje. Later in de avond heerlijk slapen en in de nacht een paar keer wakker worden van kworkende kikkers. Het geeft niet, dit is gewoon puur natuur en I love it!
En ja, ik word wakker en besef me dat mijn week fietsen alweer doormidden is. Dit kan niemand mij meer afnemen! Ik ben al zo ver gekomen. Nu is de rest natuurlijk een eitje!
De vrijdag bereiden Erwin en ik ons voor om zaterdag te vertrekken richting de kust, we starten een tocht langs de hele kust van Friesland op zoek naar die ene ultieme haring in Harlingen.
Zo een eitje is het niet… zweten. muggen en vermoeidheid maar toch nog meer gratis eten! Twee wollige baarden op reis. Hoe zullen we het ervan afbrengen?
Hier vind je het tweede deel >>>