Het is gelukt! Ik ben van Rotterdam naar Singapore gefietst!

Het is gelukt! Ik ben van Rotterdam naar Singapore gefietst!

Een groot grijs gebouw vormt zich voor mij. Woodlands, staat er op een bord met grote letters. Dit is het dan. Dit is mijn laatste grens. Grote gebouwen aan de andere kant van de rivier laten zien wat deze grensovergang betekent. Daar is Singapore. Bijna een jaar geleden fietste ik weg uit Rotterdam, zonder maar ook maar een besef te hebben van waar ik aan begon. Er gaan rillingen door mij heen.

Heb ik dan echt van Rotterdam naar Singapore gefietst?

Mijn vertrek uit Melaka in Maleisië was met gemengde gevoelens. Nog 250km tot aan de eindbestemming. Ik had een ontzettend toffe avond in Melaka. Een Aziatische karaoke avond. Als je mij ooit hebt horen zingen dan begrijp je hoe gezellig dat was. Na een laatste shotje rum had ik het besloten. De dag erop ging ik mijn record verbreken met de langste afstand op een dag. Het stond nu op 202km in Iran.

De volgende morgen stapte ik veel te laat op mijn fiets. Na een jaar kamperen blijft het toch nog lastig om vroeg op te staan. Ik ben gewoon geen ochtendmens. Maar wat een dag! Het was niet makkelijk, niet omdat ik geen hoog tempo aan kon houden, meer omdat ik opeens allemaal spontane ontmoetingen had.

In Muar kwam Acid om de hoek fietsen. Een fanatieke fietser die ik kende van de fietswereld op internet. Nooit in het echt ontmoet. En hier kwam ik hem opeens tegen midden in Maleisië, zonder wat afgesproken te hebben. Ik herkende hem direct.

En ongelooflijk, hoe klein kan de wereld zijn!

Spontaneous lunch with Acid, dedicated cyclist from Muar in Malaysia

Later in de avond, ontmoette ik een reiziger op zijn oude Yamaha motor. De lieve man stopte maar niet met praten. Hij wilde mij zelfs naar een veilige kampeerplaats brengen voor de nacht. Ik luisterde naar zijn verhalen. Ik was al laat en ik had nog steeds mijn record niet verbroken. Hij waarschuwde me voor criminelen hier op de verlaten wegen. Het begon steeds later te worden. Ik had nog steeds mijn record niet verbroken. Ik vertelde de man in kwestie dat ik er echt vandoor moest. Later die avond vond ik dan eindelijk een kampeerplaats, en uiteraard na het breken van mijn record met 10km. Nu was het 211,5km!

Ik was gesloopt.

Longest distance of the journey - the day before Singapore

Ik zette daar mijn tent op in het donker. Muggen hadden mij helemaal lek geprikt. Mieren hadden mij opgegeten. Ik kon het niet schelen. Het einde was nabij. Het was nog 20km naar Singapore.

Een dag later sta ik daar dan voor de grens niet wetende wat ik eigenlijk moet voelen. Ben ik trots? Teleurgesteld? Blij? Ik besef het nog helemaal niet. Tot het moment dat ik met een escort van de Anza internationale fietsclub door Singapore fiets. We fietsen wat rond in Singapore, drinken een bakje koffie en gaan naar het WNF kantoor voor een officieel welkom hier in Singapore. En wat een welkom was dat! Er stond een rij met mensen te wachten, te klappen, te schreeuwen! Met zelfs een wuivende panda!

Voor het eerst besefte ik echt wat er aan de hand was. Een geweldig gevoel! Ik voelde dat een droom uitgekomen is.

Arrival at WWF Singapore

Ik ben van Rotterdam naar Singapore gefietst!