Een gelukkiger, open en sociaal leven leiden

Een gelukkiger, open en sociaal leven leiden

Deze blog is onderdeel van mijn zoektocht naar acceptatie en verbinding. In mijn jeugd voelde ik mij vaak erg onzeker in verhouding tot anderen. Ik had moeite met communicatie en reageerde erg emotioneel op afwijzing. Hier heb ik in de jaren veel aandacht aan besteed. Sociale onzekerheid is en blijft bij mij altijd iets dat altijd terug blijft komen, alleen heb ik er wel mee leren omgaan en manieren gevonden om beter te verbinden met mijzelf en anderen op een authentieke manier. 


Een jaar geleden kreeg ik het inzicht dat ik best gesloten ben en vaak vooral gefocust op mijzelf en dat projecteer op anderen. Ik ben een persoon die veel gebruik maakt van het openbaar vervoer en reis iedere dag samen met veel vreemden. Zij het in een bus, tram, trein, metro of veerboot. Ik merkte dat mensen nogal gesloten zijn richting elkaar en miste op een bepaalde manier een gemeenschapsgevoel.

Met het gegeven dat ik anderen niet kan veranderen heb ik een lange tijd op mezelf gereflecteerd

Een tijdje geleden kwam ik erachter dat dit gevoel van het missen van verbondenheid niet het probleem was van anderen maar van iets totaal anders dan anderen. Wat ik realiseerde is dat de jaren waarin ik gebruik maakte van het openbaar vervoer, het reizen zonder enig contact met vreemden, mijn eigen schuld was. En hiermee belemmerde ik mijn persoonlijke groei en geluksgevoel omdat ik mij afsloot van de wereld om mij heen en mijzelf opsloot in mijn persoonlijke ruimte. Ik had eigenlijk nooit een gesprek met iemand anders die ik niet kende.

Dit wilde ik veranderen, dus ik begon mezelf van dichterbij te analyseren. Ik ging tijdens sociale gelegenheden bijhouden wat ik eigenlijk voelde in zo een situatie met veel vreemden. Ik merkte dat slechts een begroeting best gebruikelijk voor me was, maar ik had nooit echt een gesprek met mensen vanuit mijn eigen initiatief . Ik leefde eigenlijk in een zeepbel. Ik reisde dus in een persoonlijke zeepbel waarin ik, mijn gadget en mijn bestemming opgesloten zaten. Ik had dus geen enkel idee wat er gebeurde op DAT moment om mij heen.  Toen ik meer bewust werd van wat er om mij heen zich afspeelde probeerde ik mezelf te pushen om in gesprek te komen met mensen waarmee ik reisde, hierin faalde ik.

Ik weet nu waarom: ik miste zelfvertrouwen. Ik had zo veel focus op mezelf dat ik angst creëerde wanneer ik een gesprek wilde starten met een vreemde. Deze angst blokkeerde mezelf om een meer open en sociaal persoon te zijn. Sommigen noemen het: gespreksangst. Anderen noemen het: je introverte kant. Ik noem het: angst dat je stopt van het leven van een gelukkiger, open en sociale leven.

Om het tegenovergestelde te bereiken ga ik de komende tijd drie artikelen schrijven over hoe je een gelukkiger, open en sociaal leven kan leiden. Deze drie artikelen zijn gericht om je te helpen van vreemden vrienden te maken. Ik zal een aantal technieken delen die ik geleerd heb tijdens mijn zoektocht om meer open te staan naar vreemden en daardoor eerder een gesprek met een vreemde te hebben.

De titel van het eerste artikel wat ik binnenkort publiceer is:  “10 stappen om meer open te staan voor vreemden “.

Foto genomen in de staat Puebla in Mexico.