Een fietstocht naar de Russische poolcirkel in de winter

Een fietstocht naar de Russische poolcirkel in de winter

Allereerst een bedankje naar iedereen die meeleeft met deze uitdaging. Ik heb ontzettend veel reacties ontvangen, en dat waardeer ik echt heel erg. De reacties lopen wel uiteen, sommigen twijfelen er niet aan dat ik ergens verander in een ijsblokje en anderen hebben er alle vertrouwen in. Spannend. Ik ga in ieder geval via deze website een toffe inkijk geven in dit avontuur.

Kou. Wat doet het eigenlijk met je? Ik weet dat een nachtje in de sneeuw in Noord-Italie niet heel plezierig was. Dat was ook zo op het Tibetaanse plateau in temperaturen van -10 graden op een hoogte van 4500 meter. Maar goed, hier lag ik in een slaapzak met comfort 0 graden en was mijn donsjasje een exemplaar van 25 euro van de H&M.

Selfie from the road

Ik ben mij nu beter aan het voorbereiden. Gewoonweg omdat deze hele reis om kou draait. Ik ben vooral bezig met visualiseren, het lezen van verhalen en mij inleven op de situaties die komen gaan. Van kleding tot eten en drinken, kamperen en het fietsen.

Kleding.

Qua kleding komt eigenlijk alles neer op lagen. Een wollen merino basislaagje met vervolgens een fleece en daarover een winddichte en waterdichte jas. Als ik zweet bevries ik, niet te veel dragen dus tijdens het fietsen en vooral heftige inspanning voorkomen.

Als het sneeuwt of hard waait is het goed om mijn gezicht te bedekken. Ik neem voor de zekerheid een skibril mee.

Fietsen.

Ik heb geleerd dat tijdens fietsen in extreme kou alles meer energie kost. Ik ben altijd ambitieus als het gaat om afstand. 1900 kilometer in 30 dagen? Of dit gaat lukken is natuurlijk de vraag.

De tweedehands fiets die ik heb aangeschaft voor deze reis heeft schijfremmen en ik zorg voor 35mm brede winterbandjes met spikes.

Kamperen.

Als ik stop met fietsen duik ik snel in een donsjas. Ik neem laarzen mee die zorgen voor warme voeten. Een slaapzak met een comfort temperatuur van -20 graden met daarbij een slaapzak liner om vocht op te vangen. Dat allemaal in een tent, de Eureka Spitfire Solo, die misschien niet gemaakt is voor deze extreme omstandigheden. Tentharingen zijn grote spijkers die ik de bevroren grond in ga timmeren.

Camping in Tibet

Vergeet ik nog iets?

Eten en drinken.

Koken zal waarschijnlijk ook lastiger zijn. Ik neem een reserve gas mee die hopelijk de kou aankan. Groenten en fruit zullen schaars zijn dus ik zorg voor wat wat gedroogd fruit. Vitamine D omdat de zon vrijwel niet schijnt, hooguit een uur of twee.

En verder?

Komt alles goed, ik vertrouw op mijn ervaring. En mocht dat niet voldoende zijn, dan is er altijd nog de methode van Wim Hof.

Mocht je nog advies hebben, of handige weetjes over fietsen in extreme kou? Laat een reactie achter onderaan deze blog!