“We spelen hier iedere dag, meestal een uurtje of twee in de middag. Zes dagen per week, alleen niet op zondag.” Legt Jan van de Jue de Boulesvereniging Onderhands in Harmelen mij uit. Direct in het centrum van het dorp is een groot jue de boules veld aangelegd. “Anders zitten we ook maar binnen,” vult Jan aan.
Het is een mooie heldere donderdag in december en ik ben onderweg naar een paalkampeerplek in Zeewolde. Het is koud vandaag en ook de aankomende dagen wordt het frisjes. Gelukkig zonder regen. Als ik onderweg vanuit Rotterdam in Harmelen een aantal ouderen fanatiek ballen zie gooien besluit ik daar even een pauze te nemen. Een meneer wenkt mij naar een bankje in de zon. En zo drink ik een bak slappe oploskoffie met heerlijk afgeprijsde pepernoten naast meneer Jan en een groep fanatieke gepensioneerde jeu de boulers.
Een aantal weken geleden had ik met Erwin de afspraak gemaakt om te gaan wildkamperen. Erwin komt uit het noorden en dan is Zeewolde precies een fijne plek in het midden van het land om daar te gaan wildkamperen in Horsterwold. Horsterwold is een natuurgebied en daar heb je paalkampeerplek Campanula. Dat klinkt heel tropisch maar is verder zonder strand en palmbomen. Er staat wel een fijne hut waarin je kan slapen, tenminste als je comfortabel kan dromen over dat strand en palmbomen terwijl de ratten onder je rondsnuffelen.
Erwin en ik vinden dat geen probleem dus pakte ik mijn inmiddels veelzijdig collectie met spullen in om die donderdagavond mijn slaapzak uit te rollen in Campanula.
Niet verkeerd, op een heldere dag als deze zo langs de Rhijn naar het Eemeer in Flevoland te toeren. Ik was er ook wel weer aan toe. Ik ben namelijk onbewust aan het veranderen in een stadsjongen. En dat maakt mij niet op alle fronten blij. Tijd en natuur zijn in dit stadsleven heel schaars. Tijd om de dingen te doen waar ik van hou. Dingen in de natuur, avontuurlijke dingen. En dan moet ik zo nu en dan mijn tas inpakken en op de fiets springen om dat op te zoeken dieper in ons land.
Met Erwin praat ik die avond over van alles dat relevant is als je de dertig gepasseerd bent. Werk, liefde, reizen. En die allemaal combineren in een juiste balans kan nog best een uitdaging zijn. Helemaal als de mensen om je heen gaan settelen, kinderen krijgen en je zelf nog denkt te emigreren naar een strand met palmbomen.
Filosoferen over deze onderwerpen, daar is Campanula een perfecte plek voor. Even wegkwijnen tussen de beestjes en fantaseren over het perfecte leven waar tijd geen rol speelt en natuur overal om je heen is.
