Door Schotland op een longboard

Door Schotland op een longboard

En dan eindelijk is het zover. Weer een avontuur. Een stevige uitdaging. Van Edinburgh naar Aberdeen op een skateboard.

Ik loop naar de balie waar ik mijn bagage mag droppen. De bamboo plank van het skateboard heb ik vastgegespt aan mijn backpack. Uiteraard komen de afmetingen ver boven de maximale die op de website staan. Niks zeggen en net doen of ik dat niet weet. En warempel, ik hoef niet bij te betalen. Even later zit ik in het vliegtuig. De motoren starten en ik vlieg samen met nog ruim 100 andere mensen het luchtruim in.

“Ay, how can I help ya?”, zegt een jongen achter het scherm van de receptiebalie. Ik sta op het busstation van het vliegveld in Edinburgh. Ik vraag of er een weg van het vliegveld naar het centrum gaat. De jongen kijkt me wat verbaasd aan. “On ya skateboard?” Ik knik enthousiast. “There is a road but really, on ya skateboard?” Ik maak hem nog eens duidelijk dat ik het meen. Hij stapt uit het receptiehokje en wenkt mij mee. “I’ll take ya to that road.” En niet veel later brengt hij me in een busje naar de juiste weg. Een weg van 12 kilometer die rechtstreeks naar het centrum van Edinburgh gaat. Er is geen fietspad en auto’s razen met 80 km/h langs mij. Voor het eerst sta ik op Annie met 15 kilogram bepakking op mijn rug. Een goed begin, denk ik bij mezelf. De juiste weg om even uit te proberen of het allemaal wel werkt.

Erwin wacht mij in het centrum op. Erwin kijkt er niet van op. Hij probeerde zelf op rollerskates door heel Engeland en Schotland te gaan. Hij had het zwaar. Gastvrije mensen onderweg boden hem een fiets aan. Erwin moest vanwege de pijn wel op een andere manier verder gaan. Deze fiets leek hem een roeping.

En zo kwam het dat ik samen met Erwin deze acht dagen op avontuur zou gaan. En vandaag vertrekken we uit Edinburgh richting de Schotse bergen.

Day one of skateboarding Scotland

De wind raast over mijn tent. De regendruppels tikken zachtjes op het tentzeil. Hoge bomen kraken. Ik word ervan wakker. Oh nee hè, denk ik bij mezelf, mijn luchtbed is lek. Ik geef het luchtbed nog wat lucht en slaap dan weer rustig verder. Als ik even later de rits van mijn tent opendoe begrijp ik het weer helemaal. Dit is waarom ik zo nu en dan dit wil doen. Wildkamperen is gewoonweg geweldig, helemaal in zo een omgeving.

First night out camping

We maken ontbijt en even later sta ik op mijn skateboard. En ja, het is zwaar maar ik ben enthousiast. Ik heb dit nodig. Het drukke leven in de stad even ontvluchten. Even in de natuur zijn. Even niets anders aan mijn hoofd hebben dan een verzuurde bovenbeen en de slaapplek van vanavond.

Road to Glenshee

This is it, denk ik al zoevend van een heuvel af, na twee dagen voel ik mij weer helemaal vrij.