Twee jaar geleden stopte ik mijn baan, kocht een tweedehands fiets, een tent en een slaapzak om daarmee van Rotterdam naar Singapore te gaan fietsen. 20 januari 2016 kwam ik aan in Singapore, na een jaar lang gefietst te hebben. In dit artikel kijk ik terug op het jaar van terugkomen. Misschien wel het meest intensieve jaar in mijn leven.
2016 was door verschillende redenen een intens jaar. Een belangrijk jaar. Een jaar waarin een droom werkelijkheid werd. Maar ook een jaar waarin de realiteit weer insloeg. Een jaar van wennen aan een baan, aan een dagelijkse routine. Een jaar van onrust, want zou ik ooit nog zoiets mee gaan maken? Was deze reis het avontuurlijke hoogtepunt in mijn leven?
Zeven jaar geleden kwam het idee van reizen in mij op. Eerst mijn studie afmaken, was het plan. Toen ik mijn diploma had gehaald was mijn portemonnee zo goed als leeg. In ruim twee jaar spaarde ik een kleine 5000 euro bij elkaar om voor minimaal een halfjaar op reis te gaan. De reisplannen wijzigden met het jaar. Van het idee om te gaan backpacken in Australië begon ik te dromen over liften in Azië. Tot op het moment dat ik boeken van fietsreizigers ging lezen. Ik wist het zeker, minimaal een keer in mijn leven zou ik zelf op de fiets de wereld over gaan.
Ik verzamelde alle moed en prikte een datum (waarschijnlijk het belangrijkste dat ik gedaan heb in mijn planning). 2 februari 2015 stond een halfjaar lang vast. En op die datum vertrok ik vanaf de Erasmusbrug in Rotterdam om op 20 januari 2016 in Singapore aan te komen. Een hele intensieve beleving was het. Ik werd vaak mentaal en fysiek op de proef gesteld, helemaal toen ik 2x achter elkaar beroofd werd in Iran.
Toch waren de meeste momenten euforie, momenten dat ik het over de bergtoppen uitschreeuwde, van vreugde, van geluk. Mijn gevoel vertelde mij steeds weer dat deze reis een van de beste keuzes van mijn leven is geweest.
25 januari werd ik op Schiphol ontvangen door familie en vrienden. Ik was weer terug, en tja wat nu?
Ik wist het niet. Ik durfde er ook niet te veel bij stil te staan. Ik had geen verwachtingen. Twee maanden later rolde ik in een baan, bij het HipHopHuis in Rotterdam. Het was meteen een baan die perfect bij mij past. Al snel stopte ik al mijn enthousiasme en tijd in deze nieuwe uitdaging. Ik had niet veel tijd en energie meer over om aan een boek te werken. Een boek? Yep, mijn voornemen voor 2016 was om een boek van de reis te gaan schrijven. Ik schreef veel verhalen, maar echt een boek vormgeven? Nee, zover kwam het maar niet.
Nu, een jaar later, valt beetje bij beetje alles weer op zijn plaats. Mijn voornemen voor 2017 is om meer tijd te stoppen in deze website en het schrijven van een boek. Veel verhalen die ik in mijn dagboek heb geschreven wil ik graag nog met jullie delen.
Ook staan er in 2017 weer nieuw avonturen op mijn verlanglijstje. Ik zou graag een bezoek willen brengen aan Iran. De immense gastvrijheid in dit land heeft echt veel indruk op mij gemaakt.
Ik denk ook na over een wat kortere fietstocht, maar dan in de poolcirkel. Fietsen in erg koude, maar prachtige witte landschappen zou een geweldige uitdaging zijn.
Wat zijn jouw plannen voor 2017? Heb je zelf ook stiekem een reisdroom? Ik ben benieuwd, laat het is weten in een reactie op deze blog!
Lees hier hoe ik mijn plannen voor het nieuwe jaar vorm geef.
Oh! En voordat ik het vergeet. Zet donderdag 16 maart alvast in je agenda. Samen met medeavonturier Erwin Zantinga organiseer ik de Rotterdammer Adventure Night in WORM Rotterdam. Heb je ook avontuurlijke reiservaringen die je wilt delen? Neem dan even contact op, want wij zoeken nog do-it-yourself avonturiers die er enthousiast over willen vertellen!
Ik wens je een heel avontuurlijk 2017 toe!
